و متأسفانه طی این مسیر گاهی راهکارهایی را پیش می‌گیرند که تنها باعث افزایش خودبرتربینی فرزندشان می‌شود و کودک را وارد دنیای مجازی خودبزرگ‌بینی و حتی گاهی گستاخی و بی‌ادبی می‌کند.
تقویت اعتماد به نفس در کودکان نتیجه برقراری ارتباط مناسب و مثبت آنها با محیط پیرامون و روند صحیح رشد است.
شکل‌گیری و رشد اعتمادبهنفس در کودک به معنای اعتقاد باور او نسبت به توانمندی‌هایش و ایمان به انتخاب‌ها و قضاوت‌هایش است. بی‌شک پایه‌های شکل‌گیری نهفته اعتمادبهنفس، در کودکی است و آیینه تمام‌نمایی از آنچه در کودکی شکل گرفته در دوران بلوغ به نمایش گذارده می‌شود.
چند راهکار ساده اما کلیدی برای افزایش اعتمادبهنفس در کودکان:
1- سعی کنید در بازی‌های خانوادگی، همواره فرزندتان برنده نباشد؛ چشیدن طعم شکست نیز برای او ضروری است.
2- رفتار و عملکرد خوب او در مدرسه را تحسین کنید. هنگامی که او کارهای هنری، خلاقیتی و ورقه‌های مدرسه‌اش را به شما نشان می‌دهد یا درباره آن صحبت می‌کند، او را مورد توجه و تشویق قرار دهید و از او درباره جزئیات کارش نیز سؤالاتی کنید و هرگز او را با جملاتی نظیر «بگذار برای بعد، الان کار دارم» یا «من بعداً خودم نگاه می‌کنم، تو برو سر کارت» و یا سرسری نگاه کردن، او را از کرده خود پشیمان نکنید.
3- با کودکتان با زبان خودش درد دل کنید و از ترس‌ها، عدم‌موفقیت‌ها و آرزوهایتان با او صحبت کنید. با این کار به او کمک می‌کنید او نیز به جای سرکوب و مخفی‌کردن، درباره احساساتش صحبت کند.
هر شب با کودکتان درباره رفتار پسندیده و جالبی که در طول روز در او مشاهده کرده‌اید صحبت کنید؛ «من امروز از نحوه چیدن میز، بازی کردن با خواهرت، خواندن کتاب داستان و... لذت بردم.»
4- وقتی فرزندتان با شما صحبت می‌کند به حرف‌هایش کاملاً دقت کنید و حتی از او سؤالاتی نیز بپرسید تا بدین‌وسیله مهارت‌های کلامی او را در توضیح، پاسخ‌دادن و تفسیر‌کردن تقویت کنید و به او این باور را بدهید که نقطه‌نظرات و ایده‌هایش برای شما جالب و شنیدنی است و بدین‌وسیله راه‌های ارتباطی خود و فرزندتان را حفظ و تقویت کنید. این روابط به‌خصوص در سنین نوجوانی و بلوغ فرزندتان یک معجزه ارتباطی به حساب می‌آید.
5- پیشرفت‌های کوچک و جزئی کودکتان را مورد تشویق و حمایت قرار دهید و هرگز آنها را سرسری نگیرید و پیش خود نگویید «هروقت که به حد عالی رسید او را مورد تشویق قرار می‌دهم چون هنوز که کار مهمی نکرده است!» حتی در بازی‌های ساده او را تشویق و تایید کنید و هرگز در صورت مشاهده عدم‌توانایی کودکتان در امری انجام آن کار را بلافاصله به‌عهده نگیرید چون با این حرکت، شما این پیام را می‌رسانید که چون توانایی انجام این کار را نداشتی من مجبور شدم به جای تو این کار را انجام دهم. اگر در چنین موقعیتی قرار گرفتید به جای گفتن «بگذار من این کار را انجام دهم» می‌توانید به او پیشنهاد دهید: «تو می‌توانی راه دیگری برای انجام آن پیدا کنی پس دوباره تلاش کن.» طی این مسیر صبر پیشه کنید و از زود به خشم آمدن جداً خودداری کنید.
6- هرگز کودکتان را با جوایز پی‌درپی مورد تشویق قرار ندهید زیرا در این صورت او گمان می‌کند که همواره باید بدین وسیله تشویق و تایید شود. تاییدهای لفظی و کلامی را نیز در دستور کار خود قرار دهید.
7- کودکتان را تشویق به همکاری‌های گروهی کنید و به او بیاموزید که بسیاری از موفقیت‌ها و به‌اوج‌رسیدن‌ها در قالب گروه امکان پذیر است. با بردن فرزندتان به زمین بازی، شهربازی، تئاترهای کودکانه، کلاس‌های هنری و... او را در اجتماعی از هم‌سن‌و‌سالانش قرار دهید و او را تشویق به هم‌بازی‌شدن و هم‌صحبت‌شدن با کودکان دیگر کنید.
8- در روش تربیتی خود صحبت کردن راجع به شکست‌ها و دلایل و راه‌حل‌های رفع آن را نیز بگنجانید و سعی نکنید موقع شکست فقط درصدد دلداری‌دادن و آرام‌کردن مقطعی او برآیید و دیگران را بانی شکست معرفی کنید.
9- فرزندتان را با خواهر، برادر یا دوستانش مقایسه نکنید. کودکان به‌راحتی حس نفرت‌انگیز مقایسه را درک می‌کنند.
10- داشتن روابط منظم و با قاعده خانوادگی دوستانه می‌تواند کمک بزرگی به شکل‌گیری روابط اجتماعی فرزند و به تبع آن افزایش اعتقاد به نفس اوکند. فراموش نکنید والدین همواره الگوی تمام‌عیار روابط اجتماعی سالم و اعتمادبهنفس فرزندانشان هستند.
